Η Φοινικούντα (Φοινικούς) βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο της Μεσσηνίας, ανάμεσα στη Μεθώνη και την Κορώνη. Έχει πληθυσμό περίπου 600 κατοίκους και ανήκει διοικητικά στο νέο Δήμο Πύλου - Νέστορος. Είναι μια όμορφη τοποθεσία, με ένα μεγάλο παραθαλάσσιο μέτωπο, και συγκεκριμένα, με πολλές αμουδερές παραλίες. Η αρχαιότερη αναφορά στην περιοχή της Φοινικούντας βρίσκεται σε πήλινες πινακίδες της Μυκηναϊκής Πύλου, που βρέθηκαν στο παλάτι του Νέστορα.
Λείψανα ακόμα αρχαιότερης κατοίκησης ανακάλυψαν Αμερικανοί αρχαιολόγοι στις ανασκαφές που έκαναν τη δεκαετία του 1960. Αξιόλογες ανακαλύψεις έκανε και ο καθηγητής αρχαιολογίας κος Μαρινάτος. Στην περιοχή αναφέρεται και ο Παυσανίας ο Περιηγητής. Την μνημονεύει ο Παυσανίας ως λιμάνι μετά το ακρωτήριο του Ακρίτα, με το όνομα «Φοινικούς Λιμήν».
Διάφορες αναφορές υπάρχουν σχετικά με την ονομασία της. Σύμφωνα με την περισσότερο διαδεδομένη, ονομάστηκε έτσι εξαιτίας της επεξεργασίας της πορφύρας (κόκκινης βαφής). Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή υπάρχει ένα είδος κοχυλιού που μετά από επεξεργασία έδινε το φοινίκιον χρώμα (Ε. Βαλσαμίδης Ονοματολογική Γ.) Άλλη υποστηρίζει ότι ιδρύθηκε από τους Φοίνικες που αποίκησαν τα παράλια της Πελοποννήσου στο σημείο αυτό και πήρε από εκεί το όνομα της, χωρίς βέβαια να υπάρχει κάποια ιστορική τεκμηρίωση.
Στη σύγχρονη εποχή κατοικήθηκε μετά την ελληνική επανάσταση σταδιακά, κατά τη δεκαετία 1840-1850, από πρόσφυγες Κρήτες που είχαν εγκατασταθεί από το ελληνικό κράτος στη γειτονική Λαχανάδα και ασχολούνταν με την αλιεία. Το όνομα της τότε ήταν «Ταβέρνα» και μετονομάστηκε σε Φοινικούντα το 1930. Το 1928 μετονομάστηκε προσωρινά σε Παραλία Λαχανάδας.
Σήμερα, η Φοινικούντα έχει εξελιχθεί σε ένα σημαντικό τουριστικό θέρετρο. Διαθέτει σημαντικό αριθμό καταλυμάτων, καταστημάτων, εστιατορίων και καφέ.